ارزیابی تکنیک مارکوفی با حالت وضعیت 20 قسمتی در سیستم مدیریت روسازی

تکنیک مارکوفی با فاصله گسسته موسوم به حالت وضعیت و تقسیم PCI به 10 حالت با عرض هر حالت به مقدار 10 واحد، احتمال ماندن روسازی در یک حالت معین و یا زوال آن تا حالت بعدی پس از یک چرخه را ارائه می­کند. در این روش، می­توان تعداد حالات در نظر گرفته شده را تغییر داده و آن را بر این اساس بسط داد. ممکن است بتوان با افزایش تعداد حالات، برآورد صحیح­تری از روند زوال و نوع اقدامات لازم در موعد زمانی مناسب در جهت افزایش نگهداری از راه­ها و حفظ سرمایه­ها ارائه داد. بنابراین،، هدف از این پژوهش، بررسی تقسیم­بندی PCI به 20 حالت با عرض 5 واحد، برای برآورد روند اضمحلال روسازی، می­باشد. علاوه بر این، تقسیم‏بندی 5 واحدی با طبقه­بندی کیفی ارائه شده تطابق دقیق­تری دارد. بدین منظور، ابتدا ماتریس احتمال انتقال متناظر با دو دسته­بندی تشکیل و سپس با یک بردار حالت و از یک خانواده، مدل پیش­بینی عملکرد روسازی براساس روند مارکوفی همگن برای دو دسته­بندی 10 تایی و 5 تایی PCI، براساس داده­های معتبر بیست ساله یک روسازی که می­تواند برای شرایط یکسان قابل تعمیم باشد، توسعه داده شد. نتایج نشان داد که در منحنی پیش­بینی به دست آمده از دو نوع تقسیم‏بندی، هیچ نقطه بحرانی خاصی مشاهده نشد. اما با در نظر گرفتن یک شیب مشخص برای شروع افزایش شدت خرابی­ها، تقسیم­بندی 5 واحدی، 4 سال زودتر از تقسیم­بندی 10 واحدی شروع روش‏های پیشگیرانه را پیشنهاد می­کند. همچنین، پیش­بینی PCI در سال دهم از این دو منحنی، نشان‏دهنده احتمال 32/0 و 08/0 برای به ترتیب روش 10 و  5 واحدی است که اختلاف آنها قابل توجه است. همچنین، در روش 5 واحدی، با گذشت زمان، شیب منحنی بیشتر شده که با روند زوال روسازی تطابق بهتری دارد. ولی در روش 10 واحدی، شیب در طول زوال تقریباً یکنواخت است.